گزیدهای از نظر و برنامههای دکتر احمدینژاد پیرامون معضل مسکن
فاجعه خاموش
چندین برابرشدن قیمت مسکن در ظرف چند سال اخیر فاجعهای بود که در مقابل بیتدبیری مسئولان به وقوع پیوست
بیخبران
مسئولانی که قیمت خانة آنها برابر با اجاره هزار خانه در جنوب شهر است نمیتوانند بفهمند که سرافکندگی از پرداخت اجاره خانة 60 متری چیست!
هزینههای مسکن؛ زمینة رفاهزدایی از خانوارها
مسکن، در بسیاری از کشورهای دنیا بخش کوچکی (حدود ده درصد) از درآمد خانوار را به خود تخصیص داده است در حالی که حدود نیمی از درآمد خانوار در ایران به مسکن اختصاص داده میشود. این درآمد، درآمدی است که به باید صرف سایر هزینههای خانوار میشد و نه اجارة خانهای پنجاه متری.
وظیفه و نه منت
زمینهسازی برای دسترسی آحاد مردم به مسکن ارزان، حق حکومت است بر مردم و نه منت حکومت بر مردم.
تنبلی دولت در رفع معضل مسکن
حتی در بعضی از کشورهای مبتنی بر اقتصاد بازار حدود نیمی از مسکن سازی توسط دولت صورت میپذیرد در حالی که تنها حدود سه درصد از مسکنسازی کشور توسط دولت صورت میپذیرد. بیتدبیری و بیکفایتی دولت در این امر، خسارات جبران ناپذیری را بر حیثیت شخصی افراد وارد کرده است.
چاره کار
دولت باید از طریق نظام پیمانکاری، پیمانکاران بزرگ را در زمینهایی که خود در اختیار آن قرارمیدهد فعال سازد که با این رویه قیمت تمام شده هر متر مسکن به حدود 150 هزار تومان میرسد. علاوه براین، با امکان پذیری نظارت فنی بر مجموعهای اندک از پیمانکاران، خانههایی مقاوم در برابر زلزله ساخته خواهد شد. این رویه، یک رویة ابداعی خارقالعاده نیست بلکه در بسیاری از کشورهای دنیا پیادهسازی شده و موفقیت آمیز بوده است.
فعالسازی پیمانکاران عمومی مسکن
دولت باید از ارائه مستقیم زمین به متقاضیان خودداری نموده و به جای آن پیمانکاران عمومی را براساس سازوکار قراردادهای بلندمدت، تشویق به مسکن سازی در این زمینها نماید و تملک زمینها را تا اتمام ساخت مسکن در آنها در اختیار خود داشته باشد. بعلاوه دولت به جای ارائه مستقیم وام خرید به متقاضی، این وام را در اختیار پیمانکار عمومی قرار دهد تا مسکن مناسب برای متقاضی را ساخته و در اختیار او قرار دهد. متقاضی نیز در قبال این وام به بانک مربوطه بدهکار میشود؛ بدینشیوه میتوان ظرفیتهای ساخت مسکن با قیمت نازل را بدون بار مالی فعال نمود.